yabancı

Başka bir milletten olan, başka devlet uyruğunda olan (kimse), bigâne, ecnebi. - sıfat

Başka bir milletle ilgili olan.

Aileden, çevreden olmayan (kimse veya şey), özge.

Tanınmayan, bilinmeyen, yad.

Aynı türden, aynı çeşitten olmayan.

Bir konuda bilgisi, deneyimi olmayan.

Belli bir yere veya kimseye özgü olmayan.

Örnek Cümle

Bu toprak bizimdir, içinde yabancının işi yok.

R. E. Ünaydın

Hiçbir millet, milletimizden daha çok yabancı unsurların inanç ve âdetlerine riayet etmemiştir.

Atatürk

Ben, yabancı bir adam, neme lazım, hiç sesimi çıkarmadım.

M. Ş. Esendal

Yabancı müşteri giremezdi kapısından. Gelenler hep edebiyat adamlarıydı.

Y. Z. Ortaç

Yağın içinde yabancı maddeler var.

Bu uygulamanın yabancısıyım.

Yabancı arabalar buraya park edemez.